De Vlaamse Astrid Boons maakte in ons land naam als – een prachtige – danseres van Dansgroep Krisztina de Châtel, Dansgroep Amsterdam en Nederlands Dans Theater 2. Een samenwerking met de Japanse choreograaf Saburo Teshigawara, bij GöteborgsOperans Danskompani, leidde ertoe dat de dans een nieuwe, nog rijkere betekenis voor haar kreeg en voorzichtig aan begon Boons zelf te creëren. Terug in Nederland, in 2016, maakte ze voor het jongtalentenprogramma Here we live and now – een samenwerking van Korzo en Nederlands Dans Theater – het duet Rhizoma, dat haar direct de BNG Bankprijs opleverde. Een jaar later volgde de Haagse Piket Kunstprijs en in 2020 noemde NRC Handelsblad haar een van de grote, ‘onmisbare’, choreografische beloftes van deze tijd.
Radicaal
Hoewel bescheiden als mens en weloverwogen in haar manier van werken, durft Boons in haar choreografieën radicale keuzes te maken. Na het succesvolle Fields uit 2019 – waarin ze, aldus NRC, kiest voor “een gewaagde, bijna monomane aanpak” – brengt ze in dit festival haar tweede avondvullende productie uit: Do you believe me yet? Hierin legt de choreografe een verband tussen hoe ons lichaam via dissociatie onverwerkte trauma’s opslaat en ons virtuele ‘ik’ in het digitale tijdperk. In beide gevallen ontstaat een pseudo persona, een incomplete versie van onszelf. In een spel met de realiteit onderzoekt Boons met haar dansers wie we werkelijk zijn en wat de weerslag is van ons ‘aanpassingsvermogen’ al naar gelang de sociale situatie waarin we ons begeven.
Empathisch vermogen
Transformaties vormen de centrale focus in Boons werk. In haar creaties is beweging een zich continu traag transformerende vorm van energie. De choreografe stelt zichzelf existentiële vragen over het voortbewegen van de mens en gaat deze vervolgens fysiek en mentaal te lijf. Do you believe me yet? is een voorstelling die onder de huid kruipt, ons empathisch vermogen aanspreekt en zowel van de performer als het publieke een diepe concentratie vraagt.
