Het is bijna zover! Eind mei presenteert GöteborgsOperans Danskompani de double bill SKID & Wild Poetry.
Omdat wachten altijd lang duurt, presenteren Fonds Internationale Dans (FIND) in samenwerking met Filmhuis Den Haag alvast de dansfilms Encore en Mist, met choreografieën van niemand minder dan Damien Jalet (SKID) en Hofesh Shechter (Wild Poetry).
Mist is het NDT-debuut van de Belgisch-Franse choreograaf Damien Jalet, wiens creaties visueel verbluffend en kinetisch zijn en ons tot nadenken brengen. Jalet creëerde Mist, een multidisciplinaire dansfilm, in nauwe samenwerking met de Japanse beeldend kunstenaar Kohei Nawa en videograaf Rahi Rezvani.
Mist, metaforisch en metamorfisch, werd gemaakt te midden van de COVID19-pandemie en geef een gevoel van overgave aan de omgeving, terwijl het een transcendente schoonheid vindt die de kijkers in een hypnotiserende toestand brengt.
Na Jalets en Nawa's veelgeprezen stukken VESSEL en PLANET [wanderer], gebruikt Mist de confrontatie van lichamen met verschillende materialen om de constante vormverandering van het leven te onthullen, en verkent het een luminale ruimte tussen wetenschap en mythologie. Mist is geïnspireerd op het fenomeen van mistbanken die vaak worden geassocieerd met Nederland, waar de film is gemaakt en opgenomen, en verkent de vluchtige ruimte tussen werkelijkheid en luchtspiegeling door middel van een lichamelijkheid die doet denken aan de dynamiek van verdampend, condenserend en vallend water. De achttien bijna naakte dansers van NDT 1 gebruiken verschillende soorten mist via Nawa's interactieve en minimale set, en interageren, versmelten, verschijnen en verdwijnen door dampen die soms doen denken aan vuur, vulkaanuitbarstingen onder water, orkanen, watervallen, wolken, rivieren of sneeuwlawines. Het werk doet tevens denken aan de stijl van Italiaanse Renaissance schilderijen, en in het bijzonder aan Leonardo da Vinci’s sfumato-techniek die de grenzen van het onderwerp en zijn omgeving doet vervagen. Geïnspireerd door verschillende mythen over de transmigratie van de zielen na de dood en het Japanse Shinto-geloof, krijgt Jalet's viscerale, vleselijke maar spookachtige choreografie een nieuwe intieme dimensie door de lens van de Iraanse cinematograaf Rahi Rezvani en het lichtontwerp van Urs Schonenbaum.
