Het achttiende Holland Dance Festival wordt geopend met een groots, feestelijk premièreprogramma van Nederlands Dans Theater 1, in dé nieuwe cultuurtempel van Den Haag: Amare. Hoewel Nederlands Dans Theater tijdens al onze eerdere festivaledities heeft opgetreden, is het voor het eerst sinds 2009 dat het gezelschap de opening van het festival verzorgt. Een gevolg van de onmiddellijke ‘klik’ en wederzijdse waardering die Emily Molnar, sinds vorig jaar artistiek directeur van Nederlands Dans Theater, en Holland Dance Festival-directeur Samuel Wuersten voelden én de warme banden die ons festival al jaren onderhoudt met choreograaf Jiří Kylián.
Rijkdom aan staccato’s
Kylián is een van de drie eigenzinnige choreografen die Nederlands Dans Theater 1 in Traces Left Withinsamenbrengt. Zijn intrigerende Toss of a Dice (2005) wordt voor het eerst sinds 2006 door het gezelschap gedanst. De meesterchoreograaf liet zich voor dit dramatische en soms beklemmende ballet, dat een rijkdom aan staccato’s herbergt, inspireren door een stalen object van de Japanse beeldhouwer Susumu Shingu, wiens kunstwerken Kylián omschrijft als ‘dansers van de eeuwigheid’. Ook putte hij inspiratie uit Stéphane Mallarmés filosofische gedicht Un coup de dés jamais n’abolira le hasard, waaraan de choreografie haar naam dankt. Kylián: “Toss of a Dice staat voor mij symbool voor een gezonken schip, iets wat is ondergedompeld in de wateren van ons bewuste gedrag, iets wat kan worden teruggevonden, of misschien niet.”
Vlijmscherp en bliksemsnel
Naast Toss of a Dice omvat Traces Left Within wereldpremières van ‘associate choreograaf’ Marco Goecke en van oud-NDT-danseres Marina Mascarell, die inmiddels geldt als een van de rijzende sterren van de Europese dans. Goecke – wiens vorige choreografie voor Nederlands Dans Theater werd genomineerd voor de Zwaan voor ‘Meest Indrukwekkende Dansproductie’ – staat bekend om zijn unieke, complexe en intense danstaal. Met zijn vlijmscherpe, bliksemsnelle en nerveus fladderende bewegingen prikkelt de Duitse choreograaf het zenuwstelsel van zowel zijn dansers als zijn publiek.
Poëtisch engagement
De Spaanse Marina Mascarell maakt voor het eerst een werk voor de dansers van Nederlands Dans Theater 1. Mascarells choreografieën kenmerken zich door hun sociaal-politieke engagement en tegelijkertijd door hun poëtische en intieme karakter. Haar benadering van beweging gaat uit van het herkennen van patronen, om deze vervolgens te kunnen overwinnen, en daarbij stelt ze voortdurend vragen om het ‘ware-zelf’ te vinden. Mascarell: “Ik geloof dat theater je verbeeldingskracht moet laten vliegen, daarom wil ik als maker van tevoren nooit een strak referentiekader bepalen. Wel twijfel ik altijd aan gevestigde manieren van zijn, samenhangend met de problemen die de samenleving naar mijn idee heeft. Dat is wat mij beweegt om te creëren.”
